Äldre inlägg (arkiv) till 2004-12-28

[Ole Gilje Dale]

Det var berre det eg ville framheva at skiftesaka i 1409 på Båhuslen slott var oppgjer etter Katarina Knutsdotter. Syster hennar, Ramborg Knutsdotter, hadde ektefødde søner som hadde sin plass mellom alle dei andre arvingane. Desse sønene var vel av Bengt Hafridssons ætt?
Elles er det tydeleg at de ikkje vil nemna det huset der den heilage Birgitta budde og som var hennar eige eller leige då ho døydde i 1373. Me kjenner godt til arvelovene den gongen.
helsing Ole

[Kaj Janzon]

Orsaken till att jag inte nämnde huset när jag ovan redogjorde för gåvobrevet från 1374 [DS 8628] är helt enkelt den att huset inte har med saken att göra.
 
Det står i brevet att Ramborg Knutsdotter, i utbyte för sin gåva till Alvastra kloster, under återstoden av sitt liv ville ha bostad för sig i det hus som fru Birgitta vid något tidigare tillfälle hade bott i (oklart när och hur länge).
 
Vad detta kan ha med arvelovene den gongen att göra är inte lätt att förstå. Jag är nämligen inte så bra på att efteråt läsa in saker i brev som inte finns i dem. Det står i brevet att fru Birgitta någon gång hade bott (residebat) i huset. Det är allt. Det står varken att hon ägt eller hyrt huset. Det är antaganden helt gripna ur luften.

[Kalle Thorsberg]

Kaj,
 
Tack !
Har försökt, men inte lyckats.
 
K

[Ole Gilje Dale]

Attende til skiftesaka på Båhus i 1409.

Gard Toresson er ombudsmann for alle arvingane:

1. Kona hans, Ramborg Knutsdotter, nemnd som syster til Katarina Knutsdotter.(Ikkje halvsyster)
Tvilsamt om Gard var ombodsmann for ei som var arvelaus.

2. Ingjerd i Vadstena(ved gåvebrev overført til Vadstena kl. då ho vart nonne. Norske arvelover utestengjer ikkje t.d. ei nonne. Ingjerd arvar like mykje som Ramborg. Dei deler arven likt.

3. 3 ektefødde søner av Ramborg. Dei arvar ikkje, men dei har odels-eller åsetesretten.Dei(eller faren på deira vegner) kan velja om dei vil løysa inn mogeleg odelsgods som inngår i buet.

Venleg helsing til alle som les dette med ynskje om God Jol og fredfyllt nytt år!
OGD

[Anders Ryberg]

Men det står fortfarande bara att de var systrar på fädernet Ole. Om man har samma far, men inte samma mor så ÄR man halvsyster, även om det inte står rakt på sak. Jag lovar dig, dokumentet ser precis likadant ut som sist du fick det förklarat för dig.

[Lars Løberg]

Beste OGD,

Gard sier i brevet selv at han er ombudsmann for alle arvingene, men arvingene er ikke navngitt på annen måte enn slik:

Jek Gardhr Thoresson som boor j Gauto Tolghø j Siærne skiprethe j Ryefylke j Norghe laulegh vmbutzman alle arfingis frue Katherine Knutsdotters som her Amund Finsson forthom ate

Det er ikke mulig å lese inn dine pkt 1-3 i brevet istedenfor "alle arfingis". Jeg har tidligere hevdet at Ramborgs ektefødte sønner ikke kan ha verken odels- eller åsetesrett til de gårdene vi vet inngikk i boet. Dersomm du ønsker å opprettholde dette argumentet, er det snart på tide at du redegjør for odels- og åsetesretten, for hvilke deler av boet du mener den skal gjelde og hvem som i så fall kan gjøre retten gjeldende.

[Ole Gilje Dale]

Takk Løberg for engasjement. Eg skjønar det slik at då alle systrene levde, dei hadde ikkje brør,var det den eldste systra som hadde førsteretten til å by på det odelsgodset som var. Dei andre i tur og orden.  
Når Ramborg fekk søner, var det dei som fekk overført denne retten, rett og slett fordi dei var gutar. Spangen har også nemnt dette- at ei kvinne som arvar odelsgods, straks må overlata til nærmaste odelshavar. Når borna er små er mora forvaltar. I 1313 kom det ein regel om korleis odelsgods skulle arvast.
Ut frå dei mange opplysingane som finst, er det i 1409 berre to systrar att, Ingjerd og Ramborg.
Eg kan ikkje finna anna odelsgods her enn Talgje og Eidsa-godset?. Dette har eg nemnt tidlegare.
Dersom Ramborg også hadde fått ei ektefødd jente, ville ho koma sist i køen. Derfor er ho heller ikkje nemnd i denne samanhengen. Men me ser at ho seinare godkjenner salet av dette godset til Olav Nilsson.Men dette var truleg fordi ho sjølv hadde odelsarvingar???.

[Anders Ryberg]

Lars Löberg har i en rad inlägg från 1/7 och framåt gång på gåg noga förklarat arvslagarna i Norge och vad dessa innebär för tolkningen av här diskuterade dokument. Det hela mynnar alltid ut i samma slutsats, nämligen att Ramborg var oäkta född och INTE härstammar från Birgitta Birgersdotter, hur mycket Ole än önskar det.
Och jag vill minnas att Ole inte har svarat på de frågor jag ställde tidigare, annat med att det må ha varit så, vilket är en synnerligen dålig källhänvisning.
Vi kan ju ta och kolla igen om du kommit någonvart med att bevisa ett par påståenden du gjort tidigare.
1. Gard Toresson var jurist. Vad visar detta?
2. Gard Toresson var född 1373. I vilken källa finns hans födelseår noterat?
3. Jurister brukar skriva barn av samfedra syster när systern även har samma mor. Vad tyder på detta? Finns det något fall där två personer som bevisligen har samma föräldrar endast kallas samfedra? Finns det någon som helst anledning att skriva samfedra syster när syster räckt?
4. Tore Gardsson var född 1400. Vilken källa visar detta?

[Lars Løberg]

Vi nærmer oss sakte, men sikkert kjernen, Ole. Du sier at du ikke finner annet odelsgods enn Talgje og Eidsa-godset. Men hvordan kan du vite at dette var odelsgods?

Vi kan slå fast at ingen av fru Katarinas arvinger kan ha hatt åsetesrett til noen av disse gårdene. Jeg kan heller ikke se at de kan ha hatt odelsrett til disse godsene. Oggmund Finnson kan ha hatt odelsrett, men jeg tviler på at selv han hadde odelsrett til mer enn i høyden ett av godsene. Men når han gir gårdene til fru Katarina som kompensasjon for hennes medgift, som var i penger - ikke eget odelsgods, overdrar han ingen odelsrett. Eventuelle odelsberettigede kunne tvert imot løse gårdene tilbake fra fru Katarina.

Fru Katarina eide ikke gårdene lenge nok til å tjene opp noen egen odel. Skal altså argumentet ditt om odelsrett ha noen som helst verdi, må det være Gard selv, ikke Ramborg som har odelsretten. Og det virker vel litt søkt at Gard og Ramborg skulle være likebeslektede med hver sin av ekteparet Oggmund og Katarina?

[Ole Gilje Dale]

Talgje og Eidsa var tilgåve til Katarina frå Oggmund. Reglane var då slik at slekta til Oggmund miste rettane dei hadde på desse gardane.
Dersom Ramborg ikkje hadde hatt søner, ville godset gått attende til Oggmund si slekt. Derfor er det heller ingen som krev dette godset.Elles hadde Katarina opparbeidd odelsrett, men dette er ikkje avgjerande.
Gard har ingen ting med dette å gjera. Men det er viktig at dei 3 sønene var ektefødde. Det var Ramborg som arva, men ho laut gje det over til sønene straks.
I grunnen var det Ingjerd som arva, men ho også måtte gje godset frå seg. Det var ingen andre enn desse tre sønene som hadde retten til å overta.
Ramborg og dei 3 sønene hadde såleis mange kort på handa.
Før denne regelen kom til, var det slik at ei enkje miste retten til gard og grund og kunne koma i stor naud.
NB! Då Oggmund gav Talgje- godset til Katarina som tilgåve, miste slekta hans odelsretten og kunne ikkje gjera krav på han.

[Anders Ryberg]

Ole.
Glöm inte mina frågor. Du verkar skriva och skriva, men aldrig besvara dem. För övrigt så lyckas du inte visa något med ditt sista inlägg.

[Lars Løberg]

Unnskyld meg, Ole, men dette henger ikke på greip. Ser du ikke selvmotsigelsene dine? Det kan jo ikke være slik at Oggmunds slekt først mister rettighetene sine for deretter å kunne få godset tilbake dersom Ramborg ikke hadde sønner. Hadde Oggmunds slekt først mistet rettighetene, så var rettighetene mistet. Men slik er det ikke. For det første var ikke Talgje og Eidsa tilgave. Tilgaven ble gitt ved festarmålet, men Oggmund gir disse gårdene som kompensasjon for Katarinas medgift, som han vel har brukt til andre disposisjoner. Medgiften, så vel som tilgaven, ville være Katarinas eiendom når mannen falt fra, men det var kompensasjon tilsvarende verdien av medgiften som Oggmund ga, ikke odelsretten. Odelen kunne han ikke fraskrive slektningene sine.

Du skriver så "Elles hadde Katarina opparbeidd odelsrett". Hva mener du med det? Katarina fikk gaven i 1385. Opparbeidelsestiden for odel var 60 år, hun kunne altså ikke under noen omstendighet fått odel for disse eiendommene før i 1445, og da hadde hun ligget i graven i nesten 40 år. Det er ingen mulighet for at Katarina kunne opparbeidet odel for disse gårdene, langt mindre for at noen odelsrett kunne ha gått fra henne til Ramborgs barn. Er dette vanskelig å forstå?

Forøvrig tar du også feil når du hevder at Ramborg "laut gje det over til sønene straks". Det fins overhodet ingen lovhjemmel som kunne la sønnene frata Ramborg arven dersom det var hun som var arvingen.

Rettsvernet for enke har alltid vært sterkt i Norge. Jeg skjønner derfor ikke hva du sikter til når du hevder at en enke kunne miste retten til gard og grunn. Det kunne skje dersom boet var insolvent, men fantes det først tilstrekkelig med midler i boet, så var enken sikret for sin livstid eller eventuelt til hun inngikk nytt ekteskap.

Og enda en gang - til NB'en din - Oggmund kunne ikke gi bort odelsrett eller frata slektningene sine innløsningsrett. Det var til og med sterke begrensninger for hvor mye han kunne gi bort av fast eiendom selv når innløsningsretten var intakt.

Vi er så heldige at vi vet en del om eierhistorien til disse gårdene også før Oggmund fikk hånd om dem. Du bør studere gårdshistoriene her før du en gang til hevder at dette var odelsgods.

[Ole Gilje Dale]

Takk for rettleiing.
Det eg prøver å få innblikk i er odels- og åsetesreglane.
Spangen har nemnt dette med morgongåve og tilgåve.
Etter dette misser Oggmund si slekt odelsretten. Dersom Katarina ikkje hadde hatt arvingar med odels-eller åsætesrett, ville garden ha gått attende til hans slekt. Det er ingen ting som tyder på det. Skiftesaka viser også at korkje dronninga eller slekta til Oggmund kunne gjera rett gjeldande i høve til Talgje og Eidsa. Det einaste me veit er at sonen og dottera til Ramborg og Gard selde godset til Olav Nilsson. Elles er eg i tvil om kva du legg i uttrykket "Åsætesrett"?
Eg prøver å vera sakleg, men i denne saka er mange ting som spelar inn. Eg tenkjer då på alt det som våre svenske vener skriv.
1. Vadstena hadde liten eller ingen kontakt med Mereta. Ingen veit kvar ho budde i den tida ho var i Noreg. Ho døydde før klosteret kom i gang.
2. Dei har bestemt seg for at det ikkje er etterkomarar etter Birgitta.
3. Nordmennene blir ikkje ferdig med lovtolkingar her.Trass i at lovverket var tydeleg alt på denne tida.
4 Dei svenske venene synest å ha gløymt skiftesamlinga i 1409.
5. Ved reformasjonen vart alt viska ut.Det som hende på Talgje i denne tida "måtte" berre gløymast.Dette har vard til våre dagar.
Likevel: Det er nok skriftlege kjelder og lovverket er klart. Det handlar om 3 kjende Knutsdøtre.

[Anders Ryberg]

Och så försjunker vi alltså till konspirationsteorier om vad de elaka svenskarna Lars Löberg (ursäkta att jag skriver svenskt ö) och Tore Vigerust har skrivit. Sakförhållanden sjunker helt i bakgrunden.
Dessutom: Ingen har ifrågasatt att systrarna hade samma far. Det framgår ju tydligt av ordet samfedra. Däremot saknas det bevis för att de har samma mor.
Och Ole kan fortfarande inte svara på mina frågor. Undrar varför?

[Kalle Thorsberg]

För länge sedan försökte att belysa, vad gäller problemet med tolkningen av begreppet 'samfedra'.
att Ole framhärdar i en extrem icketolkning. Såvitt jag förstår har ingen visat på ett sådant exempel, som Ole vill att det skall vara.  
I min ringa erfarenht av norska förhållanden finns inget sånt exempel.
Alltså: Om Ole inte kan visa detta, så vem bryr sej...
K

[Anders Ryberg]

Någontsans ovan i diskussionen har jag lagt ut en sökning efter samfedra i Diplomataricum Norwegicum. Den kan ju alltid användas för en sådan genomgång, om man nu tror sig kunna hitta bevis för att samfera betyder med samma far och mor... Fast jag kan förstå att Ole inte lagt tid på något sådant...

[Lars Løberg]

Av og til morer du meg, om enn ufrivillig, Ole. Hvordan kan du på den ene siden hevde at lovverket er klart og samtidig bekjenne at du prøver å få innblikk i det samme lovverket? Og det er tydelig at det er mye av lovverket du ikke forstår. For å ta det konkrete spørsmålet ditt om åsetesrett først. Åsetesrett er en særskilt form for arverett som er begrenset til livsarvinger (definisjon: arvinger som nedstammer fra avdøde). Ingen av Katarinas potensielle arvinger kan ha påberopt seg åsetesrett. Du tar også feil når du til kjedsommelighet gjentar at Oggmund kunne frata sin slekt odelsrett ved å gi godset som morgengave eller tilgave. Du må lære deg å skille mellom hvilke rettigheter Oggmund hadde som eier og hvilke begrensninger som lå i disposisjonsretten hans i kraft av slektens rettigheter. Men, som du selv sier, lovverket er klart. Det er bare en smule komplisert å sette seg inn i det, og det har du ennå ikke klart.

Kom tilbake når du har lest deg opp på den gamle arveretten, odelsretten og åsetesretten og på den eldre eierhistorien til Talgje og Eidsa, så skal jeg til gjengjeld forklare deg hvorfor jeg betviler at det i det hele tatt lå odel på disse godsene.

[Ole Gilje Dale]

Gode Anders Ryberg. Me er vel gode vener, ikkje sant? I den norske arvelova var det i 6. arv fylgjande grupper(m.a.) i prioritetsrekkjefylgje:
Ektefødde søner av samfedra sysken
Ektefødde døtre av samfedra sysken
Ektefødde søner av samfedra systrar
Ektefødde døtre av samfedra systrar
Det ser ut for meg at du forvekslar med regelen om at ektefødde born av uektefødde kan arva.
I vårt tilfelle går det ut på om dei ektefødde har ein onkel eller ikkje. Gutar arva dobbelt av det ei jente arva og i tillegg var det guten som arva odelsgodset.
Det er hyggeleg dersom nokon finn dette morosamt, men eg legg mykje alvor i det eg skriv her.
Eg har hatt ynskje om at historikarane tek fatt i dette. Eg er amatør, men eg trudde at det her er snakk om tilgåve At dette er  dokumentert.
Ordet fyrnd tyder vel at slekta til Oggmund misser rett når Katarina overlever han?
Det kan sikker misstolkast når eg støtt nemner odel eller åsæte.Men det var ordet fyrnddå?

[Anders Ryberg]

Regeln spelar INGEN roll här. Vad som spelar roll är att Katarina var SAMFEDRA syster till Ramborg, det vill säga syster på FÄDERNET, ej på mödernet. Sedan kan du upprepa dina arvsregler hur mycket du vill för att dölja detta grundfel i ditt resonemang. Kan du nämna något fall där uttrycket samfedra syster INTE betyder har samma far, men INTE samma mor? Detta är grundfrågan...
 
I övrigt kan du försöka gömma dig bakom arvsregler så mycket du vill, men det spelar ingen roll. Din envishet är tragikomisk.
 
Noterar att mina frågor är väldigt svårbesvarade...

[Tore Hermundsson Vigerust]

Ole, du har vel tenkt å svare Anders på hans spesifikke spørsmål, ikke sant?

[Lars Løberg]

Vi får stole på at du legger alvor i dette, da, Ole. Men da får du først gå tilbake til Spangen og lese ham en gang til. VI. arv, som du viser til, gjelder arvelaters søskenbarn på ulike sider - Spangen skriver "Søskenbarn gjennom bestefaren (barnebarn av arvelaterens farfar og morfar)". Er slektskapet gjennom bestemødrene er vi i XI. arv. Ramborgs ektefødte sønner finner du i V. arv.

Spangen bruker forresten selv denne saken som eksempel (NST XII s 350) med følgende soleklare konklusjon: "Hadde Ramborg vært ektefødt samfedre eller sammødre søster av fru Katarina hadde hun selv vært arving. Altså er hun samfedre frillesøster."

Les gjerne også om odelsrett i Kulturhistorisk leksikon for nordisk middelalder, hvor Knut Robberstad for Norge pkt 9 starter med "Det var ein grunnsetning at odelsgods ikkje måtte gå ut or ætti."

Forøvrig tror jeg ikke det var odel på Talgje eller Eidsa i 1409.

[Anders Ryberg]

Får kanske förtydliga mitt förra inlägg. Reglerna som Ole hänvisar till spelar ingen roll för att avgöra Ramborgs mödernehärstamning...

[Ingrid Wikberg]

Heliga Birgittas texter har nu publicerats på Internet fick jag idag veta i ett brev från Birgittastiftelsen.Den intresserade kan hitta allt här:
Heliga Birgitta

[Ole Gilje Dale]

Til Lars Løberg
Det er brev på at gåva frå Oggmund til Katarina var tilgåve til medgifta hennar. Det måtte vera skriftleg. Dersom ho døydde først, ville tilgåva gå attende til hans slekt.Dersom ho levde lengst, ville hans slekt missa rett.
Dersom Ramborg var uektefødd, ville arven gå til Ingjerd(Vadstena)Ikkje utan vidare til sønene til Ramborg.Då ville retten gå attende til Oggmunds slekt.
Heile rettsaka tyder på at Ramborg har arverett og står sentralt. For at ho skal få arverett til Talgjegodset, må ho også ha ektefødde søner. Elles vil retten gå attende til Oggmunds slekt.
Me veit berre at den eldste sonen selde garden til Olav Nilsson.

Elles synes eg det er rart at herr Ryberg heile tida har påstandar utan eit einaste prov!!
Helsing ti alle, Ole

[Anders Ryberg]

Ole!
Du verkar på något sätt missa mina frågor varje gång. Jag ställde dem 6/12 om du har glömt...
Jag redovisar för övrigt hela tiden vad jag bygger på: Samfädra syster betyder att det är en syster till Katarina som har samma far, men INTE samma mor. Mer belägg behövs inte.

[Lars Løberg]

Nei, Ole, nå må du snart begynne å lese dokumentene, ikke gjette vilt og hemningsløst. Ogmunds gavebrev til Katarina er gjengitt i DN I nr 493. Ordet tilgave nevnes ikke ett eneste sted i dokumentet. Det fremgår derimot at gaven skal erstatte hennes medgift i penger. Verdien av godsene er altså hennes fritt og påtaleløst for hans arvinger, men det er ikke tilgaven dette brevet gjelder. Dette ligger da også under den klare føringen som gis i brevet om at Katarina med dette brevet ikke lenger har noe krav mot Ogmund eller hans arvinger når det gjelder hennes egen medgift. Det forklarer samtidig også at dette godset går greit inn i Katarinas bo og fordeles blant hennes arvinger. Dette er helt i tråd med arveloven, og det er fullstendig uproblematisk. Hadde det så ligget odel på disse gårdene, ville de kunne bli løst ut etter odelsloven. Det er imidlertid ingenting som tyder på at så er skjedd, jamfør også det jeg har sagt før om at jeg sterkt betviler at det kan ha ligget odel på disse gårdene i det hele tatt.

Jeg skjønner fortsatt ikke hvordan du kan hevde om Ramborg at "For at ho skal få arverett til Talgjegodset, må ho også ha ektefødde søner". Utsagnet er forsåvidt riktig, i den forstand at det oppfyller lagmannsordskurden - først arver Ramborgs ektefødte sønner. Dersom disse så dør, kan mora arve sønnene. Dette står imidlertid i motstrid med det meste du ellers sier om arvegangen, hvor en mest får oppfatningen av at du mener at det er mora som arver, ikke sønnene. Kan du forklare tankegangen din litt nærmere her?

[Ole Gilje Dale]

Lars Løberg
Hesbø og alle andre eigedomar som Katarina har arva etter Oggmund har hans slekt odelsrett til.
Dronninga hevdar også odelsrett. Katarina sine gods er testamenterte til Vadstena. Truleg manglar me ei fullstendig arvegodsliste?
Har enno ikkje lese i litteraturen her at Talgje og Eidsa-godset er noko anna enn ei tilgåve og vert nedarva etter reglar for det. At Oggmund si slekt misser rett når Katarina overlever han.
Du har i eit tidlegare innlegg etterlyst kva stilling Ingjerd i Vadstena kan ha. Her leser me
at Ingjerd seier frå seg i eit gåvebrev all arverett for at hennar arvedel skal koma Vadstena til gode. Ingjerd har ikkje mist rett etter norske lover.
Dersom ei kvinne arvar, må ho likevel gje odelsgods til nærmaste odelshavar. Når sønene er ektefødde, vil Ramborg saman med sønene kunna overta godset, men, som sagt gjeld dette berre
Talgje og Eidsa. Og det er i tråd med det som hender etterpå. Det er også i tråd med det du nemner:at det ikkje kan vera odel på Talgje i 1409.
Med venleg helsing Ole Gilje Dale

[Lars Løberg]

Sukk.


Ogmunds slekt har ikke odelsrett til noe av det Ogmund eide MED MINDRE det var etablert odelsrett til de enkelte gårdene. Du synes å tro at det var etablert odelsrett til alle gårdsbruk i Norge, men det er slett ikke tilfelle. Lovverket er tvert i mot særdeles klart på hvilke forutsetninger som måtte oppfylles FØR det ble etablert odelsrett for slekta til en gård. Hesbø er historikerne rimelig klare på at Ogmund og hans slekt ikke kunne ha odelsrett på - det var kongelig forleningsgods. Du kan på en måte si at dronninga hevdet odelsrett, selv om det egentlig var forleningsretten hun kjempet for. Men du må da også innse at to slekter (Ogmunds versus dronningens) ikke samtidig kunne ha odel til samme gård?

Du hevder at Katarina testamenterte sitt gods til Vadstena. Det beviser vel at hennes gods ikke var hennes odelsgods? For odelsgods kunne hun jo ikke testamentere ut av slekta. Og dessuten - hvor er belegget ditt for et slikt testamente?

Jeg ber deg om å lese originaldokumentet for Ogmunds gave - og så viser du bare til hva du har lest, eller rettere ikke lest i litteraturen. Da blir det bare for dumt, Ole. Det er originalkildene du må forholde deg til - og Ogmunds gavebrev sier ordrett hva gaven gis for. Og den gis definitivt ikke som tilgave. Hvorfor stoler du på apokryf litteratur, men ikke på meg? Og hvorfor leser du ikke originalkilden eller transkripsjonen av denne på nettet? Talgje og Eidsa gis som kompensasjon for Katarinas medgift, de går inn i hennes formue som sådann og arves etter reglene for medgift. Medgiften har Ogmunds slekt ingen rett til under noen som helst omstendigheter, så lenge Katarina dør solvent.

Du har også tidligere hevdet at Ingjerd i Vadstena frasier seg arveretten for at arven skal komme til klosteret. Det kan hun ikke gjøre. Frasier hun seg arven, skal den gå til neste arveberettigede. Slik har norsk arvelov alltid vært. Skulle noe av det kunne komme til Vadstena, måtte Ingjerd tvert imot ha tatt arven, for deretter å gi den til klosteret.

At kvinne ikke kan arve odelsgods, er noe stort tull. Når skal du begynne å lese lova?

Det samme gjelder for den håpløse konstruksjonen din av at "Ramborg saman med sønene" skulle kunne ta arven. Det finnes ingen teoretisk konstruksjon eller noe som helst belegg i den game arveloven for at mor og barn samtidig kan være utarvinger. De kan simpelten ikke lande i samme arveklasse. Enten vil mora utelukke sine egne barn, eller - som her - sønnene vil utelukke sin egen mor. ALDRI sammen.

[Ole Gilje Dale]

At våre svensker og også danske vener ikkje kjenner nok til den norske ÅSÆTESRETTEN er forståeleg. Denne retten er kjend for kvar einaste jordeigar i Noreg. Den går ut på at eldste ektefødde sonen til siste eigar kan krevja utløysing. Dette er ein eldgamal rett i Noreg. Det er også denne retten som regulerte oppgjeret etter Katarina Knutsdotter. Her var det 3 søner og alle hadde rett i tur og orden med di det var fleire gardar i tillegg til hovedgarden.
Føresetnaden for at åsætesretten skal virka her, er at Ramborg var heilsyster til Katarina og arva henne. Åsætesretten gjeld også odelsjord og derfor måtte dronninga også streva litt for å få Hestbø m.a.
Endeleg konklusjon frå mi side: Det var føresetnad for utfallet av arvesaka i 1409 at Ramborg var heilsyster til Katarina og at sønene til Ramborg var ektefødde.
Helsing og Godt Nytt År 2005!
OGD

[Anders Ryberg]

Nej, jag känner inte till exakt arvs- och ägolagstiftning i Norge på medeltiden, men det gör ju inte du heller Ole... Däremot så så gör Lars Löberg det (han är för övrigt norrman) och dessutom är ju problemet löst sedan länge, ordet smafedra säger ju allt.
Men mina frågor var visst svårbesvarade... Ett Jag hade fel skulle inte skada...