Emigracje szwedzka spowodowal Karol Sudermanski, srodze karzac zwolennikow Zygmunta. Przed represjami okrutnika na szwedzkim tronie uciekla do RON spora czesc magnatow a takze przedstawicieli swiata kultury i nauki.
W ten sposob Polska stala sie wazniejszym osrodkiem kultury i nauki szwedzkiej niz sama Szwecja. Wsrod emigrantow znalezli sie - poeta Laurentius Boierus, pisarz Gregorius Borast,, historyk Johannes Vastorius i refomrator uniwersytetu w Uppsali Jan Messenius. W katolickiem gimnazjum w Braniewie Szwedzi stanowili 45% uczniow.
Szwedzkimi emigrantami zajmowala sie glownie Anna Wazowna. Ona dawala im schronienie w starostwach, ktore otrzymala od brata.
Czesc emigrantow wrocila do ojczyzny po 1600, gdy represje zelzaly a Zygmunt III zaczal tracic realne szanse na odzyskanie korony szwedzkiej.
W Polsce wychowany zostal przez jezuitow nieslubny syn Eryka XIV - Gustaw. Zapewne nie byl swiadomy swojego pochodzenia